tuneful
English
Etymology
From
tune
+
-ful
.
Adjective
tuneful
(
comparative
more
tuneful
,
superlative
most
tuneful
)
Having or producing a pleasing
tune
;
melodic
or
melodious
Translations
having or producing a pleasing tune
Bulgarian:
мелодичен
(bg)
(
melodičen
)
,
хармоничен
(bg)
(
harmoničen
)
Danish:
melodiøs
Dutch:
melodieus
(nl)
Finnish:
soinnukas
(fi)
Georgian:
მელოდიური
(
melodiuri
)
,
კეთილხმოვანი
(
ḳetilxmovani
)
,
ჰარმონიული
(
harmoniuli
)
German:
melodisch
(de)
,
melodiös
(de)
Greek:
μελωδικός
(el)
(
melodikós
)
Hungarian:
dallamos
(hu)
Irish:
ceolmhar
Kalmyk:
эгшгтә
(
egşgtä
)
Maori:
rōreka
Norwegian:
iørefallende
Scottish Gaelic:
binn
,
fonnmhor
Ukrainian:
мелоді́йний
(uk)
(
melodíjnyj
)