tungvrickare
Swedish
Etymology
From tunga (“tongue”) + vricka (“twist”) + -are (“-er”).
Noun
tungvrickare c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tungvrickare | tungvrickares |
| definite | tungvrickaren | tungvrickarens | |
| plural | indefinite | tungvrickare | tungvrickares |
| definite | tungvrickarna | tungvrickarnas |