turbans
See also: Turbans
English
Noun
turbans
- plural of turban
Anagrams
French
Noun
turbans m
- plural of turban
Anagrams
Latin
Etymology
Present participle of turbō
Participle
turbāns (genitive turbantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | turbāns | turbantēs | turbantia | ||
| genitive | turbantis | turbantium | |||
| dative | turbantī | turbantibus | |||
| accusative | turbantem | turbāns | turbantēs turbantīs |
turbantia | |
| ablative | turbante turbantī1 |
turbantibus | |||
| vocative | turbāns | turbantēs | turbantia | ||
1When used purely as an adjective.
Swedish
Noun
turbans
- indefinite genitive singular of turban