tynga
Swedish
Verb
tynga (present tynger, preterite tyngde, supine tyngt, imperative tyng)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tynga | tyngas | ||
| supine | tyngt | tyngts | ||
| imperative | tyng | — | ||
| imper. plural1 | tyngen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | tynger | tyngde | tyngs, tynges | tyngdes |
| ind. plural1 | tynga | tyngde | tyngas | tyngdes |
| subjunctive2 | tynge | tyngde | tynges | tyngdes |
| present participle | tyngande | |||
| past participle | tyngd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.