użyźnić

Polish

Etymology

From u- +‎ żyzny +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈʐɘʑ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘʑɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧żyź‧nić

Verb

użyźnić pf (imperfective użyźniać)

  1. (transitive) to fertilise, to fecundate
  2. (reflexive with się) to become fertile, to become fecund

Conjugation

Conjugation of użyźnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive użyźnić
future tense 1st użyźnię użyźnimy
2nd użyźnisz użyźnicie
3rd użyźni użyźnią
impersonal użyźni się
past tense 1st użyźniłem,
-(e)m użyźnił 		użyźniłam,
-(e)m użyźniła 		użyźniłom,
-(e)m użyźniło 		użyźniliśmy,
-(e)śmy użyźnili 		użyźniłyśmy,
-(e)śmy użyźniły
2nd użyźniłeś,
-(e)ś użyźnił 		użyźniłaś,
-(e)ś użyźniła 		użyźniłoś,
-(e)ś użyźniło 		użyźniliście,
-(e)ście użyźnili 		użyźniłyście,
-(e)ście użyźniły
3rd użyźnił użyźniła użyźniło użyźnili użyźniły
impersonal użyźniono
conditional 1st użyźniłbym,
bym użyźnił 		użyźniłabym,
bym użyźniła 		użyźniłobym,
bym użyźniło 		użyźnilibyśmy,
byśmy użyźnili 		użyźniłybyśmy,
byśmy użyźniły
2nd użyźniłbyś,
byś użyźnił 		użyźniłabyś,
byś użyźniła 		użyźniłobyś,
byś użyźniło 		użyźnilibyście,
byście użyźnili 		użyźniłybyście,
byście użyźniły
3rd użyźniłby,
by użyźnił 		użyźniłaby,
by użyźniła 		użyźniłoby,
by użyźniło 		użyźniliby,
by użyźnili 		użyźniłyby,
by użyźniły
impersonal użyźniono by
imperative 1st niech użyźnię użyźnijmy
2nd użyźnij użyźnijcie
3rd niech użyźni niech użyźnią
passive adjectival participle użyźniony użyźniona użyźnione użyźnieni użyźnione
anterior adverbial participle użyźniwszy
verbal noun użyźnienie

Further reading

  • użyźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • użyźnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.