Czech
Etymology
Inherited from Old Czech uživiti, from Proto-Slavic *uživiti.
Pronunciation
Verb
uživit pf
- (reflexive with se) to make a living
Conjugation
Conjugation of uživit
| infinitive
|
uživit, uživiti
|
active adjective
|
uživivší
|
| verbal noun
|
uživení
|
passive adjective
|
uživený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
uživím |
uživíme |
— |
uživme
|
| 2nd person
|
uživíš |
uživíte |
uživ |
uživte
|
| 3rd person
|
uživí |
uživí |
— |
—
|
The verb uživit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
uživil |
uživili |
uživen |
uživeni
|
| masculine inanimate
|
uživily |
uživeny
|
| feminine
|
uživila |
uživena
|
| neuter
|
uživilo |
uživila |
uživeno |
uživena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
uživiv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
uživivši
|
| plural
|
— |
uživivše
|
|
Further reading