uboczny

Polish

Etymology

From u- +‎ bok +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈbɔt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂnɘ
  • Syllabification: u‧bocz‧ny

Adjective

uboczny (not comparable, derived adverb ubocznie)

  1. side, indirect; oblique; incidental, not related to the main segment
  2. side, unplanned

Declension

Declension of uboczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative uboczny uboczna uboczne uboczni uboczne
genitive ubocznego ubocznej ubocznego ubocznych
dative ubocznemu ubocznej ubocznemu ubocznym
accusative ubocznego uboczny uboczną uboczne ubocznych uboczne
instrumental ubocznym uboczną ubocznym ubocznymi
locative ubocznym ubocznej ubocznym ubocznych

Further reading

  • uboczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uboczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.