ubrudzić

Polish

Etymology

From u- +‎ brudzić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: u‧bru‧dzić

Verb

ubrudzić pf

  1. (transitive) to soil, to make dirty
  2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation

Conjugation of ubrudzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubrudzić
future tense 1st ubrudzę ubrudzimy
2nd ubrudzisz ubrudzicie
3rd ubrudzi ubrudzą
impersonal ubrudzi się
past tense 1st ubrudziłem,
-(e)m ubrudził 		ubrudziłam,
-(e)m ubrudziła 		ubrudziłom,
-(e)m ubrudziło 		ubrudziliśmy,
-(e)śmy ubrudzili 		ubrudziłyśmy,
-(e)śmy ubrudziły
2nd ubrudziłeś,
-(e)ś ubrudził 		ubrudziłaś,
-(e)ś ubrudziła 		ubrudziłoś,
-(e)ś ubrudziło 		ubrudziliście,
-(e)ście ubrudzili 		ubrudziłyście,
-(e)ście ubrudziły
3rd ubrudził ubrudziła ubrudziło ubrudzili ubrudziły
impersonal ubrudzono
conditional 1st ubrudziłbym,
bym ubrudził 		ubrudziłabym,
bym ubrudziła 		ubrudziłobym,
bym ubrudziło 		ubrudzilibyśmy,
byśmy ubrudzili 		ubrudziłybyśmy,
byśmy ubrudziły
2nd ubrudziłbyś,
byś ubrudził 		ubrudziłabyś,
byś ubrudziła 		ubrudziłobyś,
byś ubrudziło 		ubrudzilibyście,
byście ubrudzili 		ubrudziłybyście,
byście ubrudziły
3rd ubrudziłby,
by ubrudził 		ubrudziłaby,
by ubrudziła 		ubrudziłoby,
by ubrudziło 		ubrudziliby,
by ubrudzili 		ubrudziłyby,
by ubrudziły
impersonal ubrudzono by
imperative 1st niech ubrudzę ubrudźmy
2nd ubrudź ubrudźcie
3rd niech ubrudzi niech ubrudzą
passive adjectival participle ubrudzony ubrudzona ubrudzone ubrudzeni ubrudzone
anterior adverbial participle ubrudziwszy
verbal noun ubrudzenie

Further reading

  • ubrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubrudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.