uciekinier

Polish

Etymology

From uciekać +‎ -inier.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.t͡ɕɛˈki.ɲɛr/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɲɛr
  • Syllabification: u‧cie‧ki‧nier

Noun

uciekinier m pers (female equivalent uciekinierka)

  1. fugitive, runaway
    Synonym: zbieg

Declension

Declension of uciekinier
singular plural
nominative uciekinier uciekinierzy/uciekiniery (deprecative)
genitive uciekiniera uciekinierów
dative uciekinierowi uciekinierom
accusative uciekiniera uciekinierów
instrumental uciekinierem uciekinierami
locative uciekinierze uciekinierach
vocative uciekinierze uciekinierzy

Derived terms

adjective
  • uciekinierski
noun
  • uciekinierstwo
noun
verb

Further reading

  • uciekinier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uciekinier in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.