uczenie

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧cze‧nie

Etymology 1

Inherited from Old Polish uczenie, from Proto-Slavic *učenьje. By surface analysis, uczyć +‎ -enie.

Noun

uczenie n

  1. verbal noun of uczyć
Declension
Declension of uczenie
singular
nominative uczenie
genitive uczenia
dative uczeniu
accusative uczenie
instrumental uczeniem
locative uczeniu
vocative uczenie

Etymology 2

From uczony +‎ -ie.

Adverb

uczenie (comparative bardziej uczenie, superlative najbardziej uczenie)

  1. in a scholarly manner

Further reading

  • uczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.