uitademen

Dutch

Etymology

From uit +‎ adem +‎ -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

uitademen

  1. to breathe out, exhale

Conjugation

Conjugation of uitademen (weak, separable)
infinitive uitademen
past singular ademde uit
past participle uitgeademd
infinitive uitademen
gerund uitademen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular adem uit ademde uit uitadem uitademde
2nd person sing. (jij) ademt uit, adem uit2 ademde uit uitademt uitademde
2nd person sing. (u) ademt uit ademde uit uitademt uitademde
2nd person sing. (gij) ademt uit ademde uit uitademt uitademde
3rd person singular ademt uit ademde uit uitademt uitademde
plural ademen uit ademden uit uitademen uitademden
subjunctive sing.1 ademe uit ademde uit uitademe uitademde
subjunctive plur.1 ademen uit ademden uit uitademen uitademden
imperative sing. adem uit
imperative plur.1 ademt uit
participles uitademend uitgeademd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.