uitdiepen

Dutch

Etymology

Compound of uit +‎ diepen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌdi.pə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧die‧pen

Verb

uitdiepen

  1. (transitive) to deepen

Conjugation

Conjugation of uitdiepen (weak, separable)
infinitive uitdiepen
past singular diepte uit
past participle uitgediept
infinitive uitdiepen
gerund uitdiepen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular diep uit diepte uit uitdiep uitdiepte
2nd person sing. (jij) diept uit, diep uit2 diepte uit uitdiept uitdiepte
2nd person sing. (u) diept uit diepte uit uitdiept uitdiepte
2nd person sing. (gij) diept uit diepte uit uitdiept uitdiepte
3rd person singular diept uit diepte uit uitdiept uitdiepte
plural diepen uit diepten uit uitdiepen uitdiepten
subjunctive sing.1 diepe uit diepte uit uitdiepe uitdiepte
subjunctive plur.1 diepen uit diepten uit uitdiepen uitdiepten
imperative sing. diep uit
imperative plur.1 diept uit
participles uitdiepend uitgediept
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.