uitkafferen

Dutch

Etymology

From uit +‎ kafferen, from kaffer.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

uitkafferen

  1. (transitive, informal) to reprimand harshly, lay into
    Synonyms: uitschelden, afkafferen

Conjugation

Conjugation of uitkafferen (weak, separable)
infinitive uitkafferen
past singular kafferde uit
past participle uitgekafferd
infinitive uitkafferen
gerund uitkafferen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kaffer uit kafferde uit uitkaffer uitkafferde
2nd person sing. (jij) kaffert uit, kaffer uit2 kafferde uit uitkaffert uitkafferde
2nd person sing. (u) kaffert uit kafferde uit uitkaffert uitkafferde
2nd person sing. (gij) kaffert uit kafferde uit uitkaffert uitkafferde
3rd person singular kaffert uit kafferde uit uitkaffert uitkafferde
plural kafferen uit kafferden uit uitkafferen uitkafferden
subjunctive sing.1 kaffere uit kafferde uit uitkaffere uitkafferde
subjunctive plur.1 kafferen uit kafferden uit uitkafferen uitkafferden
imperative sing. kaffer uit
imperative plur.1 kaffert uit
participles uitkafferend uitgekafferd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.