uitloven

Dutch

Etymology

From uit (“out”) +‎ loven (“to praise”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

uitloven

  1. to offer

Conjugation

Conjugation of uitloven (weak, separable)
infinitive uitloven
past singular loofde uit
past participle uitgeloofd
infinitive uitloven
gerund uitloven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loof uit loofde uit uitloof uitloofde
2nd person sing. (jij) looft uit, loof uit2 loofde uit uitlooft uitloofde
2nd person sing. (u) looft uit loofde uit uitlooft uitloofde
2nd person sing. (gij) looft uit loofde uit uitlooft uitloofde
3rd person singular looft uit loofde uit uitlooft uitloofde
plural loven uit loofden uit uitloven uitloofden
subjunctive sing.1 love uit loofde uit uitlove uitloofde
subjunctive plur.1 loven uit loofden uit uitloven uitloofden
imperative sing. loof uit
imperative plur.1 looft uit
participles uitlovend uitgeloofd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.