uitrusten
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯trʏstə(n)/
Audio: (file)
Etymology 1
From uit + rusten (“to rest”).
Verb
uitrusten
- (intransitive) to rest
Conjugation
| Conjugation of uitrusten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitrusten | |||
| past singular | rustte uit | |||
| past participle | uitgerust | |||
| infinitive | uitrusten | |||
| gerund | uitrusten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 2nd person sing. (jij) | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 2nd person sing. (u) | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 2nd person sing. (gij) | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 3rd person singular | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| plural | rusten uit | rustten uit | uitrusten | uitrustten |
| subjunctive sing.1 | ruste uit | rustte uit | uitruste | uitrustte |
| subjunctive plur.1 | rusten uit | rustten uit | uitrusten | uitrustten |
| imperative sing. | rust uit | |||
| imperative plur.1 | rust uit | |||
| participles | uitrustend | uitgerust | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
From uit + rusten (“to equip”).
Verb
uitrusten
- (transitive) to equip
Conjugation
| Conjugation of uitrusten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitrusten | |||
| past singular | rustte uit | |||
| past participle | uitgerust | |||
| infinitive | uitrusten | |||
| gerund | uitrusten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 2nd person sing. (jij) | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 2nd person sing. (u) | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 2nd person sing. (gij) | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| 3rd person singular | rust uit | rustte uit | uitrust | uitrustte |
| plural | rusten uit | rustten uit | uitrusten | uitrustten |
| subjunctive sing.1 | ruste uit | rustte uit | uitruste | uitrustte |
| subjunctive plur.1 | rusten uit | rustten uit | uitrusten | uitrustten |
| imperative sing. | rust uit | |||
| imperative plur.1 | rust uit | |||
| participles | uitrustend | uitgerust | ||
| 1) Archaic. | ||||