uitslijpen

Dutch

Etymology

From uit +‎ slijpen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌslɛi̯.pə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧slij‧pen

Verb

uitslijpen

  1. to grind away

Conjugation

Conjugation of uitslijpen (strong class 1, separable)
infinitive uitslijpen
past singular sleep uit
past participle uitgeslepen
infinitive uitslijpen
gerund uitslijpen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular slijp uit sleep uit uitslijp uitsleep
2nd person sing. (jij) slijpt uit, slijp uit2 sleep uit uitslijpt uitsleep
2nd person sing. (u) slijpt uit sleep uit uitslijpt uitsleep
2nd person sing. (gij) slijpt uit sleept uit uitslijpt uitsleept
3rd person singular slijpt uit sleep uit uitslijpt uitsleep
plural slijpen uit slepen uit uitslijpen uitslepen
subjunctive sing.1 slijpe uit slepe uit uitslijpe uitslepe
subjunctive plur.1 slijpen uit slepen uit uitslijpen uitslepen
imperative sing. slijp uit
imperative plur.1 slijpt uit
participles uitslijpend uitgeslepen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.