ukłonić

Polish

Etymology

From u- +‎ kłonić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈkwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio; “ukłonić się”:(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧kło‧nić

Verb

ukłonić pf (imperfective kłaniać or ukłaniać)

  1. (reflexive with się) to bow, to take a bow

Conjugation

Conjugation of ukłonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ukłonić
future tense 1st ukłonię ukłonimy
2nd ukłonisz ukłonicie
3rd ukłoni ukłonią
impersonal ukłoni się
past tense 1st ukłoniłem,
-(e)m ukłonił 		ukłoniłam,
-(e)m ukłoniła 		ukłoniłom,
-(e)m ukłoniło 		ukłoniliśmy,
-(e)śmy ukłonili 		ukłoniłyśmy,
-(e)śmy ukłoniły
2nd ukłoniłeś,
-(e)ś ukłonił 		ukłoniłaś,
-(e)ś ukłoniła 		ukłoniłoś,
-(e)ś ukłoniło 		ukłoniliście,
-(e)ście ukłonili 		ukłoniłyście,
-(e)ście ukłoniły
3rd ukłonił ukłoniła ukłoniło ukłonili ukłoniły
impersonal ukłoniono
conditional 1st ukłoniłbym,
bym ukłonił 		ukłoniłabym,
bym ukłoniła 		ukłoniłobym,
bym ukłoniło 		ukłonilibyśmy,
byśmy ukłonili 		ukłoniłybyśmy,
byśmy ukłoniły
2nd ukłoniłbyś,
byś ukłonił 		ukłoniłabyś,
byś ukłoniła 		ukłoniłobyś,
byś ukłoniło 		ukłonilibyście,
byście ukłonili 		ukłoniłybyście,
byście ukłoniły
3rd ukłoniłby,
by ukłonił 		ukłoniłaby,
by ukłoniła 		ukłoniłoby,
by ukłoniło 		ukłoniliby,
by ukłonili 		ukłoniłyby,
by ukłoniły
impersonal ukłoniono by
imperative 1st niech ukłonię ukłońmy
2nd ukłoń ukłońcie
3rd niech ukłoni niech ukłonią
anterior adverbial participle ukłoniwszy
verbal noun ukłonienie

Further reading

  • ukłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ukłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.