uleźć

Polish

Etymology

From u- +‎ leźć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈu.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: u‧leźć

Verb

uleźć pf (imperfective ułazić)

  1. (colloquial, intransitive) to drag one's feet a certain amount of distance

Conjugation

Conjugation of uleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uleźć
future tense 1st ulezę uleziemy
2nd uleziesz uleziecie
3rd ulezie ulezą
impersonal ulezie się
past tense 1st ulazłem,
-(e)m ulazł 		ulazłam,
-(e)m ulazła 		ulazłom,
-(e)m ulazło 		uleźliśmy,
-(e)śmy uleźli 		ulazłyśmy,
-(e)śmy ulazły
2nd ulazłeś,
-(e)ś ulazł 		ulazłaś,
-(e)ś ulazła 		ulazłoś,
-(e)ś ulazło 		uleźliście,
-(e)ście uleźli 		ulazłyście,
-(e)ście ulazły
3rd ulazł ulazła ulazło uleźli ulazły
impersonal uleziono
conditional 1st ulazłbym,
bym ulazł 		ulazłabym,
bym ulazła 		ulazłobym,
bym ulazło 		uleźlibyśmy,
byśmy uleźli 		ulazłybyśmy,
byśmy ulazły
2nd ulazłbyś,
byś ulazł 		ulazłabyś,
byś ulazła 		ulazłobyś,
byś ulazło 		uleźlibyście,
byście uleźli 		ulazłybyście,
byście ulazły
3rd ulazłby,
by ulazł 		ulazłaby,
by ulazła 		ulazłoby,
by ulazło 		uleźliby,
by uleźli 		ulazłyby,
by ulazły
impersonal uleziono by
imperative 1st niech ulezę uleźmy
2nd uleź uleźcie
3rd niech ulezie niech ulezą
anterior adverbial participle ulazłszy
verbal noun ulezienie

Further reading

  • uleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.