ulecieć

Polish

Etymology

From u- +‎ lecieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: u‧le‧cieć

Verb

ulecieć pf (imperfective ulatywać)

  1. (intransitive) to take flight, to take wing, to fly away
  2. (intransitive) to dissipate, to evaporate, to vanish into thin air
  3. (intransitive, figurative, of memories, emotions, etc.) to fade, to ebb

Conjugation

Conjugation of ulecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ulecieć
future tense 1st ulecę ulecimy
2nd ulecisz ulecicie
3rd uleci ulecą
impersonal uleci się
past tense 1st uleciałem,
-(e)m uleciał 		uleciałam,
-(e)m uleciała 		uleciałom,
-(e)m uleciało 		ulecieliśmy,
-(e)śmy ulecieli 		uleciałyśmy,
-(e)śmy uleciały
2nd uleciałeś,
-(e)ś uleciał 		uleciałaś,
-(e)ś uleciała 		uleciałoś,
-(e)ś uleciało 		ulecieliście,
-(e)ście ulecieli 		uleciałyście,
-(e)ście uleciały
3rd uleciał uleciała uleciało ulecieli uleciały
impersonal uleciano
conditional 1st uleciałbym,
bym uleciał 		uleciałabym,
bym uleciała 		uleciałobym,
bym uleciało 		ulecielibyśmy,
byśmy ulecieli 		uleciałybyśmy,
byśmy uleciały
2nd uleciałbyś,
byś uleciał 		uleciałabyś,
byś uleciała 		uleciałobyś,
byś uleciało 		ulecielibyście,
byście ulecieli 		uleciałybyście,
byście uleciały
3rd uleciałby,
by uleciał 		uleciałaby,
by uleciała 		uleciałoby,
by uleciało 		ulecieliby,
by ulecieli 		uleciałyby,
by uleciały
impersonal uleciano by
imperative 1st niech ulecę ulećmy
2nd uleć ulećcie
3rd niech uleci niech ulecą
anterior adverbial participle uleciawszy
verbal noun ulecenie

Further reading

  • ulecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.