umorzyć

Old Polish

Inherited from Proto-Slavic *umoriti. By surface analysis, u- +‎ morzyć.

umorzyć pf (imperfective umarzać)

(attested in Lesser Poland) to kill, to put to death
Synonyms: umartwić, umirtwić, zabić, zatracić, zbawić, zgnać, zmorzyć
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 36, 34:
  Znamona grzeszni prawego y szuka vmorziicz (mortificare) gy
  [Znamiona grzeszny prawego i szuka umorzyć (mortificare) ji]
- 1875 [End of the 15th century], Stanisław Motty, editor, Książeczka do nabożeństwa Jadwigi księżniczki polskiej‎^[2], Modlitewnik Nawojki, page 112:
  Vmorz w mych pyączy szmyszlyech, myly gospodnye, wschythko, czo by mye moglo oddalycz od vyekuysthego zywotha
  [Umorz w mych piąci zmyślech, miły Gospodnie, wszytko, co by mie mogło oddalić od wiekuistego żywota]
to declare invalid, to annul
- 1426, Rękopiśmienne luźne ekscerpty z ksiąg sądowych grodzkich i ziemskich, volume CCCXII, Krakow, Biecz, and Czchów, pages 304, 4:
  Eandem astitucionem eiusdem termini mortificare vlg. vmorzicz debebit
  Eandem astitucionem eiusdem termini mortificare vlg. umorzyć debebit

adjectives

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “umorzyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish umorzyć. By surface analysis, u- +‎ morzyć.

umorzyć pf (imperfective umarzać)

Conjugation of *umorzyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umorzyć
future tense	1^st	umorzę			umorzymy
	2^nd	umorzysz			umorzycie
	3^rd	umorzy			umorzą
	impersonal	umorzy się
past tense	1^st	umorzyłem, -(e)m umorzył	umorzyłam, -(e)m umorzyła	umorzyłom, -(e)m umorzyło	umorzyliśmy, -(e)śmy umorzyli	umorzyłyśmy, -(e)śmy umorzyły
	2^nd	umorzyłeś, -(e)ś umorzył	umorzyłaś, -(e)ś umorzyła	umorzyłoś, -(e)ś umorzyło	umorzyliście, -(e)ście umorzyli	umorzyłyście, -(e)ście umorzyły
	3^rd	umorzył	umorzyła	umorzyło	umorzyli	umorzyły
	impersonal	umorzono
conditional	1^st	umorzyłbym, bym umorzył	umorzyłabym, bym umorzyła	umorzyłobym, bym umorzyło	umorzylibyśmy, byśmy umorzyli	umorzyłybyśmy, byśmy umorzyły
	2^nd	umorzyłbyś, byś umorzył	umorzyłabyś, byś umorzyła	umorzyłobyś, byś umorzyło	umorzylibyście, byście umorzyli	umorzyłybyście, byście umorzyły
	3^rd	umorzyłby, by umorzył	umorzyłaby, by umorzyła	umorzyłoby, by umorzyło	umorzyliby, by umorzyli	umorzyłyby, by umorzyły
	impersonal	umorzono by
imperative	1^st	niech umorzę			umorzmy
	2^nd	umorz			umorzcie
	3^rd	niech umorzy			niech umorzą

passive adjectival participle		umorzony	umorzona	umorzone	umorzeni	umorzone
anterior adverbial participle		umorzywszy
verbal noun		umorzenie

noun