uppdaga
Swedish
Etymology
Verb
uppdaga (present uppdagar, preterite uppdagade, supine uppdagat, imperative uppdaga)
- to reveal, to bring to light
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uppdaga | uppdagas | ||
| supine | uppdagat | uppdagats | ||
| imperative | uppdaga | — | ||
| imper. plural1 | uppdagen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | uppdagar | uppdagade | uppdagas | uppdagades |
| ind. plural1 | uppdaga | uppdagade | uppdagas | uppdagades |
| subjunctive2 | uppdage | uppdagade | uppdages | uppdagades |
| present participle | uppdagande | |||
| past participle | uppdagad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.