uprowadzenie

Polish

Etymology

From uprowadzić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /u.prɔ.vaˈd͡zɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧pro‧wa‧dze‧nie

Noun

uprowadzenie n

  1. (uncountable) verbal noun of uprowadzić
  2. (countable, formal) abduction or kidnapping of a minor under the age of 15 or of a person who is physically or mentally incompetent

Declension

Declension of uprowadzenie
singular plural
nominative uprowadzenie uprowadzenia
genitive uprowadzenia uprowadzeń
dative uprowadzeniu uprowadzeniom
accusative uprowadzenie uprowadzenia
instrumental uprowadzeniem uprowadzeniami
locative uprowadzeniu uprowadzeniach
vocative uprowadzenie uprowadzenia

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.