urinstämma
Swedish
Etymology
Compound of urin + stämma (“stem [flow]”, verb). First attested in 1759.
Noun
urinstämma c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | urinstämma | urinstämmas |
| definite | urinstämman | urinstämmans | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |