usurarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [uː.suːˈraː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [u.s̬uˈraː.ri.us]
Adjective
ūsūrārius (feminine ūsūrāria, neuter ūsūrārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ūsūrārius | ūsūrāria | ūsūrārium | ūsūrāriī | ūsūrāriae | ūsūrāria | |
| genitive | ūsūrāriī | ūsūrāriae | ūsūrāriī | ūsūrāriōrum | ūsūrāriārum | ūsūrāriōrum | |
| dative | ūsūrāriō | ūsūrāriae | ūsūrāriō | ūsūrāriīs | |||
| accusative | ūsūrārium | ūsūrāriam | ūsūrārium | ūsūrāriōs | ūsūrāriās | ūsūrāria | |
| ablative | ūsūrāriō | ūsūrāriā | ūsūrāriō | ūsūrāriīs | |||
| vocative | ūsūrārie | ūsūrāria | ūsūrārium | ūsūrāriī | ūsūrāriae | ūsūrāria | |
Related terms
Descendants
- English: usurer
- French: usuraire, usurier
- Italian: usurario, usuraio
- Portuguese: usurário, usureiro
- Spanish: usurario, usurero
References
- “usurarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- usurarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.