utótag
Hungarian
Etymology
utó- (“post-”) + tag (“member, element”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈutoːtɒɡ]
- Hyphenation: utó‧tag
- Rhymes: -ɒɡ
Noun
utótag (plural utótagok)
- suffix (a bound combining form)
- the last (suffix-like) component of a compound word (that which also functions as a separate word)
- Antonym: előtag
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | utótag | utótagok |
| accusative | utótagot | utótagokat |
| dative | utótagnak | utótagoknak |
| instrumental | utótaggal | utótagokkal |
| causal-final | utótagért | utótagokért |
| translative | utótaggá | utótagokká |
| terminative | utótagig | utótagokig |
| essive-formal | utótagként | utótagokként |
| essive-modal | utótagul | — |
| inessive | utótagban | utótagokban |
| superessive | utótagon | utótagokon |
| adessive | utótagnál | utótagoknál |
| illative | utótagba | utótagokba |
| sublative | utótagra | utótagokra |
| allative | utótaghoz | utótagokhoz |
| elative | utótagból | utótagokból |
| delative | utótagról | utótagokról |
| ablative | utótagtól | utótagoktól |
| non-attributive possessive – singular |
utótagé | utótagoké |
| non-attributive possessive – plural |
utótagéi | utótagokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | utótagom | utótagjaim |
| 2nd person sing. | utótagod | utótagjaid |
| 3rd person sing. | utótagja | utótagjai |
| 1st person plural | utótagunk | utótagjaink |
| 2nd person plural | utótagotok | utótagjaitok |
| 3rd person plural | utótagjuk | utótagjaik |
Further reading
- utótag in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.