utövare

Swedish

Etymology

From utöva +‎ -are.

Noun

utövare c

  1. practitioner (someone who does something habitually)

Declension

Declension of utövare
nominative genitive
singular indefinite utövare utövares
definite utövaren utövarens
plural indefinite utövare utövares
definite utövarna utövarnas

Derived terms

  • idrottsutövare
  • judoutövare
  • konstutövare
  • kulturutövare
  • maktutövare
  • trafikutövare
  • yrkesutövare

Further reading