utbuktning
Swedish
Etymology
ut (“out”) + bukta (“curve smoothly”) + -ning (“-ing”)
Noun
utbuktning c
- a bulge or smooth outward bend (in a surface or curve)
- Antonym: inbuktning
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | utbuktning | utbuktnings |
| definite | utbuktningen | utbuktningens | |
| plural | indefinite | utbuktningar | utbuktningars |
| definite | utbuktningarna | utbuktningarnas |