utbuktning

Swedish

Etymology

ut (out) +‎ bukta (curve smoothly) +‎ -ning (-ing)

Noun

utbuktning c

  1. a bulge or smooth outward bend (in a surface or curve)
    Antonym: inbuktning

Declension

Declension of utbuktning
nominative genitive
singular indefinite utbuktning utbuktnings
definite utbuktningen utbuktningens
plural indefinite utbuktningar utbuktningars
definite utbuktningarna utbuktningarnas

References