utrudnić

Polish

Etymology

From u- +‎ trudnić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈtrud.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -udɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧trud‧nić

Verb

utrudnić pf (imperfective utrudniać)

  1. (transitive) to make difficult, to hinder, to impede
    Antonym: uprościć

Conjugation

Conjugation of utrudnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utrudnić
future tense 1st utrudnię utrudnimy
2nd utrudnisz utrudnicie
3rd utrudni utrudnią
impersonal utrudni się
past tense 1st utrudniłem,
-(e)m utrudnił 		utrudniłam,
-(e)m utrudniła 		utrudniłom,
-(e)m utrudniło 		utrudniliśmy,
-(e)śmy utrudnili 		utrudniłyśmy,
-(e)śmy utrudniły
2nd utrudniłeś,
-(e)ś utrudnił 		utrudniłaś,
-(e)ś utrudniła 		utrudniłoś,
-(e)ś utrudniło 		utrudniliście,
-(e)ście utrudnili 		utrudniłyście,
-(e)ście utrudniły
3rd utrudnił utrudniła utrudniło utrudnili utrudniły
impersonal utrudniono
conditional 1st utrudniłbym,
bym utrudnił 		utrudniłabym,
bym utrudniła 		utrudniłobym,
bym utrudniło 		utrudnilibyśmy,
byśmy utrudnili 		utrudniłybyśmy,
byśmy utrudniły
2nd utrudniłbyś,
byś utrudnił 		utrudniłabyś,
byś utrudniła 		utrudniłobyś,
byś utrudniło 		utrudnilibyście,
byście utrudnili 		utrudniłybyście,
byście utrudniły
3rd utrudniłby,
by utrudnił 		utrudniłaby,
by utrudniła 		utrudniłoby,
by utrudniło 		utrudniliby,
by utrudnili 		utrudniłyby,
by utrudniły
impersonal utrudniono by
imperative 1st niech utrudnię utrudnijmy
2nd utrudnij utrudnijcie
3rd niech utrudni niech utrudnią
passive adjectival participle utrudniony utrudniona utrudnione utrudnieni utrudnione
anterior adverbial participle utrudniwszy
verbal noun utrudnienie

Further reading

  • utrudnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utrudnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.