utyć

Polish

Etymology

From u- +‎ tyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈu.tɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utɘt͡ɕ
  • Syllabification: u‧tyć

Verb

utyć pf (imperfective tyć)

  1. (intransitive) to gain weight, to run to fat
    Synonyms: (obsolete, rare) otyć, przytyć

Conjugation

Conjugation of utyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utyć
future tense 1st utyję utyjemy
2nd utyjesz utyjecie
3rd utyje utyją
impersonal utyje się
past tense 1st utyłem,
-(e)m utył 		utyłam,
-(e)m utyła 		utyłom,
-(e)m utyło 		utyliśmy,
-(e)śmy utyli 		utyłyśmy,
-(e)śmy utyły
2nd utyłeś,
-(e)ś utył 		utyłaś,
-(e)ś utyła 		utyłoś,
-(e)ś utyło 		utyliście,
-(e)ście utyli 		utyłyście,
-(e)ście utyły
3rd utył utyła utyło utyli utyły
impersonal utyto
conditional 1st utyłbym,
bym utył 		utyłabym,
bym utyła 		utyłobym,
bym utyło 		utylibyśmy,
byśmy utyli 		utyłybyśmy,
byśmy utyły
2nd utyłbyś,
byś utył 		utyłabyś,
byś utyła 		utyłobyś,
byś utyło 		utylibyście,
byście utyli 		utyłybyście,
byście utyły
3rd utyłby,
by utył 		utyłaby,
by utyła 		utyłoby,
by utyło 		utyliby,
by utyli 		utyłyby,
by utyły
impersonal utyto by
imperative 1st niech utyję utyjmy
2nd utyj utyjcie
3rd niech utyje niech utyją
anterior adverbial participle utywszy
verbal noun utycie

Further reading

  • utyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.