uvodit

Czech

Etymology

From u- +‎ vodit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈuvoɟɪt]

Verb

uvodit pf (imperfective uvozovat)

  1. (literary or rare) Alternative form of uvést

Conjugation

Conjugation of uvodit
infinitive uvodit, uvoditi active adjective uvodivší


verbal noun uvození passive adjective uvozený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person uvodím uvodíme uvoďme
2nd person uvodíš uvodíte uvoď uvoďte
3rd person uvodí uvodí

The verb uvodit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate uvodil uvodili uvozen uvozeni
masculine inanimate uvodily uvozeny
feminine uvodila uvozena
neuter uvodilo uvodila uvozeno uvozena
transgressives present past
masculine singular uvodiv
feminine + neuter singular uvodivši
plural uvodivše

Further reading