uwierzyć

Polish

Etymology

From u- +‎ wierzyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈvjɛ.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: u‧wie‧rzyć

Verb

uwierzyć pf (imperfective wierzyć)

  1. (intransitive) to believe

Conjugation

Conjugation of uwierzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwierzyć
future tense 1st uwierzę uwierzymy
2nd uwierzysz uwierzycie
3rd uwierzy uwierzą
impersonal uwierzy się
past tense 1st uwierzyłem,
-(e)m uwierzył 		uwierzyłam,
-(e)m uwierzyła 		uwierzyłom,
-(e)m uwierzyło 		uwierzyliśmy,
-(e)śmy uwierzyli 		uwierzyłyśmy,
-(e)śmy uwierzyły
2nd uwierzyłeś,
-(e)ś uwierzył 		uwierzyłaś,
-(e)ś uwierzyła 		uwierzyłoś,
-(e)ś uwierzyło 		uwierzyliście,
-(e)ście uwierzyli 		uwierzyłyście,
-(e)ście uwierzyły
3rd uwierzył uwierzyła uwierzyło uwierzyli uwierzyły
impersonal uwierzono
conditional 1st uwierzyłbym,
bym uwierzył 		uwierzyłabym,
bym uwierzyła 		uwierzyłobym,
bym uwierzyło 		uwierzylibyśmy,
byśmy uwierzyli 		uwierzyłybyśmy,
byśmy uwierzyły
2nd uwierzyłbyś,
byś uwierzył 		uwierzyłabyś,
byś uwierzyła 		uwierzyłobyś,
byś uwierzyło 		uwierzylibyście,
byście uwierzyli 		uwierzyłybyście,
byście uwierzyły
3rd uwierzyłby,
by uwierzył 		uwierzyłaby,
by uwierzyła 		uwierzyłoby,
by uwierzyło 		uwierzyliby,
by uwierzyli 		uwierzyłyby,
by uwierzyły
impersonal uwierzono by
imperative 1st niech uwierzę uwierzmy
2nd uwierz uwierzcie
3rd niech uwierzy niech uwierzą
anterior adverbial participle uwierzywszy
verbal noun uwierzenie

Further reading

  • uwierzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwierzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.