uziemić

Polish

Etymology

From u- +‎ ziemia +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈʑɛ.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛmit͡ɕ
  • Syllabification: u‧zie‧mić

Verb

uziemić pf (imperfective uziemiać)

  1. (transitive) to ground, earth up (connect to a ground)
  2. (transitive, colloquial) to encumber
  3. (transitive, colloquial) to kill

Conjugation

Conjugation of uziemić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uziemić
future tense 1st uziemię uziemimy
2nd uziemisz uziemicie
3rd uziemi uziemią
impersonal uziemi się
past tense 1st uziemiłem,
-(e)m uziemił 		uziemiłam,
-(e)m uziemiła 		uziemiłom,
-(e)m uziemiło 		uziemiliśmy,
-(e)śmy uziemili 		uziemiłyśmy,
-(e)śmy uziemiły
2nd uziemiłeś,
-(e)ś uziemił 		uziemiłaś,
-(e)ś uziemiła 		uziemiłoś,
-(e)ś uziemiło 		uziemiliście,
-(e)ście uziemili 		uziemiłyście,
-(e)ście uziemiły
3rd uziemił uziemiła uziemiło uziemili uziemiły
impersonal uziemiono
conditional 1st uziemiłbym,
bym uziemił 		uziemiłabym,
bym uziemiła 		uziemiłobym,
bym uziemiło 		uziemilibyśmy,
byśmy uziemili 		uziemiłybyśmy,
byśmy uziemiły
2nd uziemiłbyś,
byś uziemił 		uziemiłabyś,
byś uziemiła 		uziemiłobyś,
byś uziemiło 		uziemilibyście,
byście uziemili 		uziemiłybyście,
byście uziemiły
3rd uziemiłby,
by uziemił 		uziemiłaby,
by uziemiła 		uziemiłoby,
by uziemiło 		uziemiliby,
by uziemili 		uziemiłyby,
by uziemiły
impersonal uziemiono by
imperative 1st niech uziemię uziemmy
2nd uziem uziemcie
3rd niech uziemi niech uziemią
passive adjectival participle uziemiony uziemiona uziemione uziemieni uziemione
anterior adverbial participle uziemiwszy
verbal noun uziemienie

Further reading

  • uziemić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uziemić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.