värdebevis

Swedish

Etymology

Compound of värde +‎ bevis.

Noun

värdebevis n

  1. voucher (certificate entitling the holder to goods or services of a certain value)

Declension

Declension of värdebevis
nominative genitive
singular indefinite värdebevis värdebevis
definite värdebeviset värdebevisets
plural indefinite värdebevis värdebevis
definite värdebevisen värdebevisens

Further reading

Anagrams