vérük
Hungarian
Etymology
From vér (“blood”) + -ük (“their”, possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈveːryk]
- Hyphenation: vé‧rük
Noun
vérük
- third-person plural single-possession possessive of vér
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vérük | — |
| accusative | vérüket | — |
| dative | vérüknek | — |
| instrumental | vérükkel | — |
| causal-final | vérükért | — |
| translative | vérükké | — |
| terminative | vérükig | — |
| essive-formal | vérükként | — |
| essive-modal | vérükül | — |
| inessive | vérükben | — |
| superessive | vérükön | — |
| adessive | vérüknél | — |
| illative | vérükbe | — |
| sublative | vérükre | — |
| allative | vérükhöz | — |
| elative | vérükből | — |
| delative | vérükről | — |
| ablative | vérüktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
vérüké | — |
| non-attributive possessive – plural |
vérükéi | — |