vök

See also: vok

Icelandic

Etymology

From Old Norse vǫk, from Proto-Germanic *wakwō.

Pronunciation

  • IPA(key): /vœːk/
    Rhymes: -œːk

Noun

vök f (genitive singular vakar, nominative plural vakir)

  1. (hydrology) a hole in the ice, a polynya
  2. (nephology) a break or an opening in clouds

Declension

Declension of vök (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vök vökin vakir vakirnar
accusative vök vökina vakir vakirnar
dative vök vökinni vökum vökunum
genitive vakar vakarinnar vaka vakanna

Derived terms

  • afætuvök
  • álfavök
  • brunnvök
  • brynningarvök
  • dorgarvök
  • eiga í vök að verjast (to be in a tight spot)
  • heiðríkjuvök
  • ísvök
  • selavök
  • skýjavök
  • smávök
  • vakarbarmur
  • vakarskör
  • veiðivök