vök
See also: vok
Icelandic
Etymology
From Old Norse vǫk, from Proto-Germanic *wakwō.
Pronunciation
- IPA(key): /vœːk/
- Rhymes: -œːk
Noun
vök f (genitive singular vakar, nominative plural vakir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vök | vökin | vakir | vakirnar |
| accusative | vök | vökina | vakir | vakirnar |
| dative | vök | vökinni | vökum | vökunum |
| genitive | vakar | vakarinnar | vaka | vakanna |
Derived terms
- afætuvök
- álfavök
- brunnvök
- brynningarvök
- dorgarvök
- eiga í vök að verjast (“to be in a tight spot”)
- heiðríkjuvök
- ísvök
- selavök
- skýjavök
- smávök
- vakarbarmur
- vakarskör
- veiðivök