vöndur

See also: vondur

Icelandic

Etymology

From Old Norse vǫndr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvœntʏr/
    Rhymes: -œntʏr

Noun

vöndur m (genitive singular vandar, nominative plural vendir)

  1. rod, birch, wand

Declension

Declension of vöndur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vöndur vöndurinn vendir vendirnir
accusative vönd vöndinn vendi vendina
dative vendi vendinum vöndum vöndunum
genitive vandar vandarins vanda vandanna