vöttur
Icelandic
Etymology
From Old Norse vǫttr, from Proto-Germanic *wantuz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvœ.tʏr/
- Rhymes: -œtʏr
Noun
vöttur m (genitive singular vattar, nominative plural vettir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vöttur | vötturinn | vettir | vettirnir |
| accusative | vött | vöttinn | vetti | vettina |
| dative | vetti | vettinum | vöttum | vöttunum |
| genitive | vattar | vattarins | vatta | vattanna |
References
- “vöttur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)