vǫttr
Old Norse
Alternative forms
- vǫntr
Etymology
From Proto-Germanic *wantuz.
Noun
vǫttr m (genitive vattar, dative vetti, plural vettir)
Declension
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vǫttr | vǫttrinn | vettir | vettirnir |
accusative | vǫtt | vǫttinn | vǫttu | vǫttuna |
dative | vetti | vettinum | vǫttum | vǫttunum |
genitive | vattar | vattarins | vatta | vattanna |