vǫttr
Old Norse
Alternative forms
- vǫntr
Etymology
From Proto-Germanic *wantuz.
Noun
vǫttr m (genitive vattar, dative vetti, plural vettir)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vǫttr | vǫttrinn | vettir | vettirnir |
| accusative | vǫtt | vǫttinn | vǫttu | vǫttuna |
| dative | vetti | vettinum | vǫttum | vǫttunum |
| genitive | vattar | vattarins | vatta | vattanna |