vørður
See also: vörður
Faroese
Etymology
From Old Norse vǫrðr, from Proto-Germanic *warduz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvøːɹʊɹ/
- Rhymes: -øːɹʊɹ
- Homophone: vørur
Noun
vørður m (genitive singular varðar, plural vørðir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vørður | vørðurin | vørðir | vørðirnir |
| accusative | vørð | vørðin | vørðir | vørðirnar |
| dative | vørði | vørðinum | vørðum | vørðunum |
| genitive | varðar | varðarins | varða | varðanna |
Hyponyms
- baðvørður
- barrvørður
- bókavørður
- brunavørður
- duravørður
- fangavørður
- farmavørður
- goymsluvørður
- húsavørður
- marknavørður
- skjalavørður
- vitavørður