vað
See also: Appendix:Variations of "vad"
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): [vaːð]
- Rhymes: -aːð
Etymology 1
From Old Norse vað, from Proto-Germanic *wadą; whence also Old English wæd, Swedish vad short for of vadställe, Danish vad, Norwegian vadested and Old High German wat. Compare the Latin vadum (“a ford”). The noun vað is derived from the verb vaða (“to wade”) and is not borrowed from the Latin noun.
Noun
vað n (genitive singular vaðs, nominative plural vöð)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vað | vaðið | vöð | vöðin |
| accusative | vað | vaðið | vöð | vöðin |
| dative | vaði | vaðinu | vöðum | vöðunum |
| genitive | vaðs | vaðsins | vaða | vaðanna |
Derived terms
- fara á hundavaði yfir (“to pass by a dog's ford over something; to slut something over, to do something hurriedly and badly”)
- hafa vaðið fyrir neðan sig
- ríða á vaðið, ríða á vaðið með (“to be the first to start on something, to be the first to tackle something”)
- tefla á tæpasta vaðið
- það er betra að hafa vaðið fyrir neðan sig
Etymology 2
See vaða.
Verb
vað
- imperative singular of vaða