vahvita
Ingrian
Etymology
From vahva (“strong”) + -ita.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋɑhʋitɑ/, [ˈʋɑhʋĭt]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋɑhʋitɑ/, [ˈʋɑhʋid̥ɑ]
- Rhymes: -ɑhʋit, -ɑhʋitɑ
- Hyphenation: vah‧vi‧ta
Verb
vahvita
- (transitive) to strengthen
Conjugation
| Conjugation of vahvita (type 13/valita, no gradation) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Indikativa | |||||
| Preesens | Perfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | vahvitsen | en vahvitse | 1st singular | oon vahvint, oon vahvinut | en oo vahvint, en oo vahvinut |
| 2nd singular | vahvitset | et vahvitse | 2nd singular | oot vahvint, oot vahvinut | et oo vahvint, et oo vahvinut |
| 3rd singular | vahvitsoo | ei vahvitse | 3rd singular | ono vahvint, ono vahvinut | ei oo vahvint, ei oo vahvinut |
| 1st plural | vahvitsemma | emmä vahvitse | 1st plural | oomma vahvineet | emmä oo vahvineet |
| 2nd plural | vahvitsetta | että vahvitse | 2nd plural | ootta vahvineet | että oo vahvineet |
| 3rd plural | vahvitsoot1), vahvitsevat2), vahvitaa | evät vahvitse, ei vahvita | 3rd plural | ovat vahvineet | evät oo vahvineet, ei oo vahvittu |
| impersonal | vahvitaa | ei vahvita | impersonal | ono vahvittu | ei oo vahvittu |
| Imperfekta | Pluskvamperfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | vahvitsin | en vahvint, en vahvinut | 1st singular | olin vahvint, olin vahvinut | en olt vahvint, en olt vahvinut |
| 2nd singular | vahvitsit | et vahvint, et vahvinut | 2nd singular | olit vahvint, olit vahvinut | et olt vahvint, et olt vahvinut |
| 3rd singular | vahvitsi | ei vahvint, ei vahvinut | 3rd singular | oli vahvint, oli vahvinut | ei olt vahvint, ei olt vahvinut |
| 1st plural | vahvitsimma | emmä vahvineet | 1st plural | olimma vahvineet | emmä olleet vahvineet |
| 2nd plural | vahvitsitta | että vahvineet | 2nd plural | olitta vahvineet | että olleet vahvineet |
| 3rd plural | vahvitsiit1), vahvitsivat2), vahvittii | evät vahvineet, ei vahvittu | 3rd plural | olivat vahvineet | evät olleet vahvineet, ei olt vahvittu |
| impersonal | vahvittii | ei vahvittu | impersonal | oli vahvittu | ei olt vahvittu |
| Konditsionala | |||||
| Preesens | Perfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | vahvitsisin | en vahvitsis | 1st singular | olisin vahvint, olisin vahvinut | en olis vahvint, en olis vahvinut |
| 2nd singular | vahvitsisit, vahvitsiist1) | et vahvitsis | 2nd singular | olisit vahvint, olisit vahvinut | et olis vahvint, et olis vahvinut |
| 3rd singular | vahvitsis | ei vahvitsis | 3rd singular | olis vahvint, olis vahvinut | ei olis vahvint, ei olis vahvinut |
| 1st plural | vahvitsisimma | emmä vahvitsis | 1st plural | olisimma vahvineet | emmä olis vahvineet |
| 2nd plural | vahvitsisitta | että vahvitsis | 2nd plural | olisitta vahvineet | että olis vahvineet |
| 3rd plural | vahvitsisiit1), vahvitsisivat2), vahvittais | evät vahvitsis, ei vahvittais | 3rd plural | olisivat vahvineet | evät olis vahvineet, ei olis vahvittu |
| impersonal | vahvittais | ei vahvittais | impersonal | olis vahvittu | ei olis vahvittu |
| Imperativa | |||||
| Preesens | Perfekta | ||||
| positive | negative | positive | negative | ||
| 1st singular | — | — | 1st singular | — | — |
| 2nd singular | vahvitse | elä vahvitse | 2nd singular | oo vahvint, oo vahvinut | elä oo vahvint, elä oo vahvinut |
| 3rd singular | vahvitkoo | elköö vahvitko | 3rd singular | olkoo vahvint, olkoo vahvinut | elköö olko vahvint, elköö olko vahvinut |
| 1st plural | — | — | 1st plural | — | — |
| 2nd plural | vahvitkaa | elkää vahvitko | 2nd plural | olkaa vahvineet | elkää olko vahvineet |
| 3rd plural | vahvitkoot | elkööt vahvitko, elköö vahvittako | 3rd plural | olkoot vahvineet | elkööt olko vahvineet, elköö olko vahvittu |
| impersonal | vahvittakkoo | elköö vahvittako | impersonal | olkoo vahvittu | elköö olko vahvittu |
| Potentsiala | |||||
| Preesens | |||||
| positive | negative | ||||
| 1st singular | vahvinnen | en vahvinne | |||
| 2nd singular | vahvinnet | et vahvinne | |||
| 3rd singular | vahvinnoo | ei vahvinne | |||
| 1st plural | vahvinnemma | emmä vahvinne | |||
| 2nd plural | vahvinnetta | että vahvinne | |||
| 3rd plural | vahvinnoot | evät vahvinne, ei vahvittane | |||
| impersonal | vahvittannoo | ei vahvittane | |||
| Nominal forms | |||||
| Infinitivat | Partisipat | ||||
| active | passive | ||||
| 1st | vahvita | present | vahvitseva | vahvittava | |
| 2nd | inessive | vahvitees | past | vahvint, vahvinut | vahvittu |
| instructive | vahviten | 1) Chiefly in the Soikkola dialect. 2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. *) For the imperative, the 2nd plural (vahvitkaa) may be used for the 3rd person as well. **) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative ***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential ****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition. | |||
| 3rd | illative | vahvitsommaa | |||
| inessive | vahvitsomas | ||||
| elative | vahvitsomast | ||||
| abessive | vahvitsomata | ||||
| 4th | nominative | vahvitsomiin | |||
| partitive | vahvitsomista, vahvitsomist | ||||
Synonyms
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 630