vandringsman
See also: vandringsmän
Swedish
Etymology
vandring (“wandering”) + -s- + man (“man”)
Noun
vandringsman c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vandringsman | vandringsmans |
| definite | vandringsmannen | vandringsmannens | |
| plural | indefinite | vandringsmän | vandringsmäns |
| definite | vandringsmännen | vandringsmännens |