vanghettare
Italian
Etymology
Verb
vanghettàre (first-person singular present vanghétto, first-person singular past historic vanghettài, past participle vanghettàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of vanghettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | vanghettàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | vanghettàndo | |||
| present participle | vanghettànte | past participle | vanghettàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | vanghétto | vanghétti | vanghétta | vanghettiàmo | vanghettàte | vanghéttano |
| imperfect | vanghettàvo | vanghettàvi | vanghettàva | vanghettavàmo | vanghettavàte | vanghettàvano |
| past historic | vanghettài | vanghettàsti | vanghettò | vanghettàmmo | vanghettàste | vanghettàrono |
| future | vanghetterò | vanghetterài | vanghetterà | vanghetterémo | vanghetteréte | vanghetterànno |
| conditional | vanghetterèi | vanghetterésti | vanghetterèbbe, vanghetterébbe | vanghetterémmo | vanghetteréste | vanghetterèbbero, vanghetterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | vanghétti | vanghétti | vanghétti | vanghettiàmo | vanghettiàte | vanghéttino |
| imperfect | vanghettàssi | vanghettàssi | vanghettàsse | vanghettàssimo | vanghettàste | vanghettàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| vanghétta | vanghétti | vanghettiàmo | vanghettàte | vanghéttino | ||
| negative imperative | non vanghettàre | non vanghétti | non vanghettiàmo | non vanghettàte | non vanghéttino | |