vanrækt

Icelandic

Etymology 1

Verb

vanrækt

  1. supine of vanrækja (to neglect)

Etymology 2

Noun

vanrækt f (genitive singular vanræktar, no plural)

  1. (rare) neglect
    Synonym: vanræksla
Declension
Declension of vanrækt (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative vanrækt vanræktin
accusative vanrækt vanræktina
dative vanrækt vanræktinni
genitive vanræktar vanræktarinnar