varghund
Swedish
Etymology
Compound of varg (“wolf”) + hund (“dog”).
Pronunciation
- IPA(key): /²varjˌhɵnd/
Noun
varghund c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | varghund | varghunds |
| definite | varghunden | varghundens | |
| plural | indefinite | varghundar | varghundars |
| definite | varghundarna | varghundarnas |