vargvalp
Swedish
Etymology
Compound of varg (“wolf”) + valp (“puppy, whelp”).
Pronunciation
- IPA(key): /²varjˌvalp/
Noun
vargvalp c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | vargvalp | vargvalps |
| definite | vargvalpen | vargvalpens | |
| plural | indefinite | vargvalpar | vargvalpars |
| definite | vargvalparna | vargvalparnas |