variaturus
Latin
Etymology
Future active participle of variō.
Participle
variātūrus (feminine variātūra, neuter variātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | variātūrus | variātūra | variātūrum | variātūrī | variātūrae | variātūra | |
| genitive | variātūrī | variātūrae | variātūrī | variātūrōrum | variātūrārum | variātūrōrum | |
| dative | variātūrō | variātūrae | variātūrō | variātūrīs | |||
| accusative | variātūrum | variātūram | variātūrum | variātūrōs | variātūrās | variātūra | |
| ablative | variātūrō | variātūrā | variātūrō | variātūrīs | |||
| vocative | variātūre | variātūra | variātūrum | variātūrī | variātūrae | variātūra | |