vegabréf
Icelandic
Etymology
From vegur (“way”) + bréf (“paper”).
Noun
vegabréf n (genitive singular vegabréfs, nominative plural vegabréf)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vegabréf | vegabréfið | vegabréf | vegabréfin |
| accusative | vegabréf | vegabréfið | vegabréf | vegabréfin |
| dative | vegabréfi | vegabréfinu | vegabréfum | vegabréfunum |
| genitive | vegabréfs | vegabréfsins | vegabréfa | vegabréfanna |