Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish ولایت (velâyet), from Old Anatolian Turkish ولایت (velāyet, “ownership”), from Arabic وَلَايَة (walāya, “authority”)
Pronunciation
- IPA(key): /ve.laːˈjet/
- Hyphenation: ve‧la‧yet
Noun
velayet (definite accusative velayeti, plural velayetler)
- (law) custody
- Synonym: velilik
- Çocuğun velayeti babasına geçti. ― The custody of the child was transferred to his father.
- (archaic) ownership
- Synonyms: sahiplik, iyelik
- (archaic) authority
- Synonyms: otorite, yetke
Declension
Declension of velayet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
velayet
|
velayetler
|
| definite accusative
|
velayeti
|
velayetleri
|
| dative
|
velayete
|
velayetlere
|
| locative
|
velayette
|
velayetlerde
|
| ablative
|
velayetten
|
velayetlerden
|
| genitive
|
velayetin
|
velayetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
velayetim
|
velayetlerim
|
| 2nd singular
|
velayetin
|
velayetlerin
|
| 3rd singular
|
velayeti
|
velayetleri
|
| 1st plural
|
velayetimiz
|
velayetlerimiz
|
| 2nd plural
|
velayetiniz
|
velayetleriniz
|
| 3rd plural
|
velayetleri
|
velayetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
velayetimi
|
velayetlerimi
|
| 2nd singular
|
velayetini
|
velayetlerini
|
| 3rd singular
|
velayetini
|
velayetlerini
|
| 1st plural
|
velayetimizi
|
velayetlerimizi
|
| 2nd plural
|
velayetinizi
|
velayetlerinizi
|
| 3rd plural
|
velayetlerini
|
velayetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
velayetime
|
velayetlerime
|
| 2nd singular
|
velayetine
|
velayetlerine
|
| 3rd singular
|
velayetine
|
velayetlerine
|
| 1st plural
|
velayetimize
|
velayetlerimize
|
| 2nd plural
|
velayetinize
|
velayetlerinize
|
| 3rd plural
|
velayetlerine
|
velayetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
velayetimde
|
velayetlerimde
|
| 2nd singular
|
velayetinde
|
velayetlerinde
|
| 3rd singular
|
velayetinde
|
velayetlerinde
|
| 1st plural
|
velayetimizde
|
velayetlerimizde
|
| 2nd plural
|
velayetinizde
|
velayetlerinizde
|
| 3rd plural
|
velayetlerinde
|
velayetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
velayetimden
|
velayetlerimden
|
| 2nd singular
|
velayetinden
|
velayetlerinden
|
| 3rd singular
|
velayetinden
|
velayetlerinden
|
| 1st plural
|
velayetimizden
|
velayetlerimizden
|
| 2nd plural
|
velayetinizden
|
velayetlerinizden
|
| 3rd plural
|
velayetlerinden
|
velayetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
velayetimin
|
velayetlerimin
|
| 2nd singular
|
velayetinin
|
velayetlerinin
|
| 3rd singular
|
velayetinin
|
velayetlerinin
|
| 1st plural
|
velayetimizin
|
velayetlerimizin
|
| 2nd plural
|
velayetinizin
|
velayetlerinizin
|
| 3rd plural
|
velayetlerinin
|
velayetlerinin
|
|
Further reading