vendeta
See also: vendéta
Czech
Etymology
Borrowed from Italian vendetta.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɛndɛta]
- Hyphenation: ven‧de‧ta
Noun
vendeta f
Declension
Declension of vendeta (hard feminine)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vendeta | vendety |
| genitive | vendety | vendet |
| dative | vendetě | vendetám |
| accusative | vendetu | vendety |
| vocative | vendeto | vendety |
| locative | vendetě | vendetách |
| instrumental | vendetou | vendetami |
Further reading
- “vendeta”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “vendeta”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
Occitan
Noun
vendeta f (plural vendetas)